زندگی نامه نویسنده پرکارحسین کاشفی

 

کمال‌الدین حسین واعظ کاشفی (۸۴۰ ه‍ ق در سبزوار )( ۹۱۰ ه‍ ق در هرات) معروف به مولانا حسین واعظ کاشفی یا ملا حسین نویسندهٔ پرکار، پژوهشگر دینی، صوفی، و واعظ تأثیرگذار در عهد تیموریان بود. عمده شهرت او به واسطهٔ نگارش مقتل روضة الشهدا است که در دوران صفویه برای اجرای تعزیه و روضه‌خوانی مورد استفاده قرار می‌گرفت. گرایش‌های مذهبی کاشفی همواره مورد سؤال بوده‌است؛. اما به اعتقاد اکثر مورخین بر خلاف تبلیغات وسیعی که در دوران صفویه برای شیعه نشان دادن او انجام می‌گرفت، کاشفی شیعه نبوده‌است. آثار زیادی از او بر جای مانده‌است که گواهی بر گستردگی دانش و اطلاعات او می‌باشند. کاشفی تخلص او بود و از آنجا که به وعظ و نصحیت مردم می‌پرداخت به واعظ مشهور شد.

کمال‏الدین حسین واعظ کاشفی، یکی از برجسته‏ترین فرهنگ‏مردان سده نهم ق/پانزدهم و از نمایندگان جریانهای فکری - فرهنگی عصر خود به شمار می‏آید. بررسی شخصیت و زندگی او مخصوصا از چند جهت اهمیت دارد. او که در هرات سنی‏نشین زندگی می‏کرد، دارای گرایشهای شیعی بسیار پررنگ بود و از پرکارترین نویسندگان روزگار خود به شمار می‏آمد و از شناخته‏ترین واعظان زمان خود بود. او به عنوان عالمی مفسّر، منجم و ریاضی‏دان نیز شناخته می‏شد. با وجود این، زندگی‏اش چندان مورد توجه مورخان قرار نگرفته است.

برخی ازآثار

 فتوت‌نامهٔ سلطانی: رساله‌ای در باب فتوت و آداب آن و رابطه‌اش با تصوف

 در ایران

• لب لباب مثنوی: گلچین و گزیده‌ای مختصر از مثنوی معنوی که در سال ۸۷۵ گردآوری شد.
• مخزن الانشا: رساله‌ای در باب فن نامه‌نگاری به زبان فارسی که در سال ۹۰۷ و به نام علی‌شیر نوایی به نگارش درآمد .
• مرصد الاسنی فی استخراج اسماء‌ الحسنی: رساله‌ای در باب اسماء الهی.

مواهب علیه یا تفسیر حسینی: تفسیری مشهور از قرآن که مابین سال‌های ۸۹۷ و ۸۹۹ و به نام علی‌شیر نوایی به رشتهٔ تحریر درآمد.